Lee Child - Sto milionów dolarów [recenzja przedpremierowa]

 Autor: Lee Child
Tytuł: Sto milionów dolarów
Wydawnictwo: Albatros
Data premiery: 11.01.2017
Liczba stron: 416
Gatunek: thriller, sensacja

Jako fanka cyklu o Jacku Reacherze nie mogłam sobie odmówić przyjemności przeczytania jego dwudziestej pierwszej części. Ostatnim razem obawiałam się, że mój bohater został już praktycznie wyeksploatowany. Były żandarm wojskowy podróżujący po Ameryce i pakujący się co rusz w kłopoty był - mówiąc wprost - coraz starszy, co nieubłaganie przybliżało moment, w którym spuszczanie manta bandzie opryszków (stały element tych książek), byłoby nieco naciągane. Lee Child oddalił ode mnie  smutny moment końca serii cofając Jacka do roku 1996, kiedy jeszcze w służbie wojskowej mógł robić to, co potrafił najlepiej - wychodzić cało z największej opresji.

Sto milionów dolarów - o taką grę toczy się stawka. Suma do tego stopnia zawrotna, że za samo jej poznanie w pewnych kręgach można zapłacić najwyższą cenę. Amerykańskie służby nie wiedzą ani kto, ani co, ani nawet kiedy będzie sprzedawał. Wiedza komu na nic się nie zdaje, ponieważ nie wolno im spalić agenta pod przykrywką, który dał im cynk. Reacher wraz z agentami FBI i CIA musi nie tylko znaleźć odpowiedzi, ale i nie dopuścić do transakcji. 

Ta książka była urozmaiceniem cyklu choćby z tego powodu, że w strukturze wojska Reacher musiał się dostosować do panujących w nim zasad, przynajmniej po części. Dotychczas znałam go jako samotnego wilka, samowolnego ryzykanta, dla którego cel uświęcał środki. Jako żandarm nie mógł tak do końca sobie pofolgować, do tego był młodszą wersją siebie, co samo w sobie było dla czytelnika poprzednich części interesujące. Autorowi udało się go odmłodzić, nadać trochę łagodniejszego charakteru niż prezentował do tej pory. Po lekturze zastanawiałam się czy było łatwo cofnąć postać, kiedy nadało się jej już konkretną rolę, rozwinęło. Trochę ryzykowne zagranie (ostatecznie taka wersja może się fanom nie spodobać), ale Jack nie był za młodu dużo grzeczniejszy, więc nie ma na co narzekać. Nie oznacza to, że ta dwudziesta pierwsza część nie nadaje się na początek przygody z serią, wręcz przeciwnie. Nie ma żadnych nawiązań, bohater jest jak czysta karta, według mnie wyjątkowo warta poznania.

Jak zwykle Child wrzuca nas w wir zdarzeń, mamy kilka równolegle funkcjonujących wątków. Akcja ani na chwilę nie traci tempa, dlatego czytanie wymaga od czytelnika skupienia, łatwo zgubić się w dynamicznie postępujących po sobie wydarzeniach. Do tego dochodzi znaczna ilość bohaterów, jednak bez obaw, każdy jest tak charakterystyczny, że nie ma mowy o zlewaniu się w jedno postaci drugoplanowych. Jest jeszcze tajemnica - najlepszy element tej historii. Nie sądziłam, że autor po tylu książkach będzie mnie w stanie jeszcze zaskoczyć. A jednak, kiedy dowiedziałam się wreszcie co było warte te sto milionów, byłam pod ogromnym wrażeniem nie tylko pomysłu, ale i wykonania. Jest to nieco szalona koncepcja, ale bardzo przekonująca i jednocześnie przerażająca. Wystarczy wiedzieć, że rzecz dotyczy terrorystów. Uruchomcie wyobraźnie i pomyślcie, na co mogliby wyłożyć taką sumę dwadzieścia lat temu. 

Poza tym jednak standardowo: Reacher, piękna kobieta, trochę nawalanki, dużo ryzyka wymieszanego z inteligencją i gra o wysoką stawkę. Krótko mówiąc szablon cyklu pozostał ten sam. Zmiana miejsca i czasu trochę go odświeżyła, ale chyba jednak Reacher to bohater jeszcze góra paru książek. W każdym razie ja będę czytać ten cykl do samego końca.

Za egzemplarz recenzencki dziękuję