Co przeczytałam

Kura Melania marzyła o tym, żeby zostać detektywem, jednak nie mogła znaleźć agencji, która chciałaby ją zatrudnić. Wiadomo, bycie kurą na rynku pracy bywa przeszkodą. Mimo tych zniechęcających doświadczeń nasza bohaterka nie załamuje skrzydeł i bez wahania podejmuje się innej pracy - mianowicie zostaje ochroniarzem gospodarstwa, na którym mieszka. Dotychczasowy stróż ma na imię Nygus, więc nic dziwnego, że stróżowanie nie było jego priorytetem. Melania z zapałem oddała się pracy, nie porzucając jednak marzeń o karierze detektywa. Pewnego dnia podczas wizyty nad rzeką Smętką natrafiła na dzikie wysypisko śmieci, które zanieczyściło wodę. Trzeba było wytropić łotra odpowiedzialnego za ten niecny czyn - już wiecie, kto się tego podjął. Kiedy daję córce książkę do czytania, zwracam dużą uwagę nie tylko na jakość jej wydania i ogólną estetykę, ale równie mocno zależy mi na jakości tekstu. Już kilkukrotnie zdarzyło się nam czytać potworki o fabule pustej czy wręcz ogłupiającej, w któr

Mówi się, że świat jest mały - na pewno zgodzą się z tym stwierdzeniem Paweł, Kaśka i Zbyszek, nasi dzisiejsi bohaterowie. Co wspólnego mogą mieć ze sobą student z fenomenalną pamięcią, śmiertelnie chora licealistka  i taksówkarz alkoholik?  Nie mam nic przeciwko debiutom literackim, chociaż ostatnio czytam je coraz rzadziej. Kiedy Królik... w zeszłym roku miał swoją premierę, mówiąc szczerze nie przykuł mojej uwagi. Tytuł, okładka, opis, jakaś nutka fantastyki - wydawało mi się, że to absolutnie nie moje klimaty, więc mimo kilkukrotnej okazji, nie zamówiłam książki do recenzji. Od tamtego czasu przeczytałam sporo pozytywnych opinii o tym tytule, co samo w sobie jeszcze o niczym nie świadczy, jednak były wśród nich głosy osób, których ocenie ufam, a to już zmieniło moje nastawienie. Do tego autor też dał się zauważyć na FB od dobrej strony, dlatego zgłosiłam swoją skromną osobę jako chętną do zmierzenia się z książką, i tak oto dziś mogę się ze swoją opinią do tych wszystkich

Nawet najbardziej opornym na wiedzę historyczną nazwisko Piłsudskiego kojarzy się jednoznacznie z okresem walki o odzyskanie niepodległości, znakomita większość z Was w tej chwili pewnie ma w głowie ten jego imponujący wąs i groźnie nastroszone brwi. Ale nawet tym nieco bardziej zainteresowanym przeszłością  i jej bohaterami mogło umknąć całkiem bujne życie uczuciowe marszałka. O ile rozumiem brak akcentowania znaczenia drugich połówek istotnych postaci historycznych, jeśli nie angażowały się one w nic ponad to, co wyznaczyła im tradycja, o tyle kobietom takim jak Aleksandra Piłsudska należy się coś od potomnych. Coś, a konkretnie wiedza i pamięć. Za chwilę z pewnością przyznacie mi rację. Współcześnie, kiedy wracamy do tragicznych wydarzeń z przeszłości, zatrzymujemy się raczej na tragedii II wojny, obozach koncentracyjnych czy powstaniu warszawskim. Nie ma w tym niczego dziwnego, skoro wciąż jeszcze żyją świadkowie tamtych wydarzeń. Na początku XX wieku ciągle żywa była pamięć

Rok 1968 po naszej stronie żelaznej kurtyny nie dawał wielkich szans na odbywanie podróży zagranicznych, zwłaszcza zwolnionym za poglądy wykładowcom na uczelni, chyba że...  Jakub Stern dostał możliwość udania się do miasta swojej młodości, Lwowa. Miał świadomość, że wycieczka na zaproszenie dawnego znajomego nie jest wolna od ryzyka, ale postanowił je podjąć. Nie wiedział, że podobne zaproszenie otrzymała jego koleżanka, Wilga de Brie. Nie wiedział też, że oboje staną się pionkami w skomplikowanej rozgrywce. Czy uda im się nie wypaść z gry? Lekcja martwej mowy to piąta część cyklu z dziennikarską parą - Jakubem Sternem i Wilgą de Brie. Piąta, a zarazem pierwsza, którą miałam okazję przeczytać. Zdecydowałam się na lekturę głównie ze względu na tło historyczne wydarzeń, ponieważ nadrabiam braki w wiedzy na temat czasów PRL-u. Choć miałam świadomość, że zaczynanie serii od końca ma swoje wady, to przekonała mnie informacja, że tomy można czytać oddzielnie. Po co Jakub i Wilg

Daniel to fantastyczny młody mężczyzna i świetna partia, a przy tym oczko w głowie Laury, jego matki. Wpatrzona w syna jak w obrazek kobieta ma zamiar poznać nową dziewczynę syna, i mimo jej zdecydowanie niższego statusu społecznego dać jej szansę, postarać się z nią zaprzyjaźnić. Cherry zamierza zrobić na rodzinie swojego chłopaka jak najlepsze wrażenie. Dwie najważniejsze kobiety w życiu Daniela bardzo chcą się dogadać. A podobno jeśli się czegoś mocno pragnie... No cóż, nie tym razem. Tytuł może wydać się już mocno oklepany, bo od jakiegoś czasu dziewczyn wśród premier nie brakowało. Nie zamierzałam w najbliższej przyszłości czytać tej książki, będącej debiutem pani Frances, ale skoro już do mnie przyszła i kusiła swoim widokiem na półce - moja słabość do thrillerów nie pozwoliła mi zbyt długo się opierać. Czy Ta dziewczyna to właśnie ta książka, po którą chcecie sięgnąć? Przekonajmy się. Mamy tu dwie główne postacie i to na nich się koncentrujemy - Cherry i Laura, początkow