Maureen Johnson - Nieodgadniony / Lubicie zagadki? /

Nauka w Akademii Ellinghama to marzenie wielu nastolatków, dla większości jednak całkiem nieosiągalne. Teoretycznie do tej szkoły wystarczy się zgłosić, a nauka jest darmowa - w praktyce przyjmowani są uczniowe mający w sobie "to coś", przebłysk geniuszu, oryginalności, talentu... Coś, czego Stevie Belle - była o tym przekonana -   nie posiadała. Dziewczyna z detektywistycznym zacięciem i zafiksowaniem na punkcie morderstwa, które miało miejsce w Akademii w latach 40-tych, złożyła podanie i ku zaskoczeniu swoim i nieakceptujących jej rodziców została przyjęta. Stevie z rozwiązania zagadki Nieodgadnionego zamierza zrobić projekt zaliczeniowy, a biorąc pod uwagę fakt, że nie podołali temu agenci FBI - poprzeczkę zawiesiła sobie na wysokości godnej elitarnej Akademii. Ale rozwiązywanie zagadek nie zawsze przynosi takie rezultaty, jakich można by oczekiwać... Stevie szybko się o tym przekona.

Specyficzna szkoła dla specyficznych uczniów, którą dodatkowo wyróżnia nierozwiązana zbrodnia sprzed lat, jest umieszczona na wyjątkowym odludziu. To ogromny, imponujący kompleks pełny ukrytych przejść i tuneli, domów dla uczniów i różnych pracowni, do których wchodzi się za pomocą elektronicznych identyfikatorów. Miejsce akcji ma więc swój nietypowy klimat, który świetnie komponuje się z oryginalnymi osobowościami uczniów, jak i samym Nieodgadnionym z jego pokręconą i niepokojąco morderczą zagadką. Historię, a raczej historie, poznajemy na dwóch płaszczyznach czasowych, stopniowo zaznajamiając się z wydarzeniami z ubiegłego wieku, przeplatanami teraźniejszością i perypetiami introwertycznej Stevie w nowej szkole. Część dotycząca przeszłości śmiało może być określona jako rasowy kryminał zanurzony w klimacie prohibicji, anarchistów i bajecznie bogatych ludzi. Teraźniejszość charakteryzuje Youtubowo-Instagramowa otoczka i problemy dorastającej młodzieży. Obie mimo różnic komponują się ze sobą idealnie, a łączą je, jak to w kryminałach bywa - morderstwa.

Gdybym miała określić kreację głównej postaci jednym słowem, to powiedziałabym, że była ona po prostu konkretna. Zaczynając od zaznaczenia jej relacji z rodzicami, problemów psychicznych i pragnienia akceptacji w grupie, na jej karcie przetargowej do Ellinghama kończąc. Autorka nie ograniczyła się do pisania, że Stevie chce zostać detektywem i interesuje się zbrodniami. Dziewczyna charakteryzuje się logicznym myśleniem, wyjątkową spostrzegawczością, odwagą i cierpliwością. Nie jest papierową postacią, a to, jaką miał ją widzieć czytelnik, ma potwierdzenie w jej zachowaniu. 

Autorka najwyraźniej lubi zagadki nie mniej niż tytułowa postać, bo w trakcie czytania mnożą się one niemal na każdym kroku. Do tego większość z nich jest na poziomie Akademii Ellinghama, a że nie ukrywam - nie miałabym szans się tam dostać - nie byłam w stanie rozwiązać nawet tej jednej, która swój finał znalazła w tej części - tak, Nieodgadniony to pierwsza część serii. Na końcu można się nieźle zdziwić, kiedy zamiast wyczekiwanych odpowiedzi dostajemy od pani Johnson zwrot akcji, a po nim po prostu robi nam a kuku słowami "Ciąg dalszy nastąpi...". Po takim zakończeniu po prostu nie można nie przeczytać kontynuacji.

Podsumowując, po ten kryminał dla młodzieży śmiało mogą sięgnąć też starsi czytelnicy. Czytając o nastoletnich problemach sami przeniesiemy się do swoich licealnych lat i tych wszystkich wielkich dramatów napędzanych szalejącymi hormonami (aż się łezka w oku kręci, prawda?). A gdzie szaleństwo, tam już blisko do zbrodni. Gdzie Nieodgadniony, tam zagadki. Krótko mówiąc - w tej serii będzie się działo.

Wydawnictwo: Poradnia K
Tłumaczenie; Paweł Łopatka