Adrian Bednarek - Proces diabła [recenzja]

Piękne krakowianki przekonane o tym, że czasy Rzeźnika Niewiniątek już minęły, od kilku lat nie boją się wychodzić z domów czy też zostawać w nich same. Zresztą po części mają rację, Kuba Sobański stara się przecież nad sobą panować i dba przede wszystkim o rozwój swojej kariery, ba, jest coraz lepszy w prawniczym fachu i właśnie dlatego dostaje swoją pierwszą dużą sprawę. Mianowicie ma on bronić mężczyzny podejrzanego o bycie Rozpruwaczem z Krakowa, mordercy prostytutek. Potwór być może spotyka na swojej drodze drugiego potwora. Czy w takiej sytuacji diabłu uda się utrzymać swoje własne żądze pod kontrolą?

Walki z nałogiem nie da się wygrać definitywnie. Nałóg można, co najwyżej, kontrolować.

Błędne założenia

Przy okazji recenzji Pamiętnika diabła wspominałam, że będę chciała poznać dalszą część tej historii. Jak widać udało mi się uwinąć z tym dość szybko i dziś przychodzę do Was z kolejnym diabelskim tytułem. Trochę obawiałam się klątwy drugiego tomu jak i tego, że tym razem autor zaserwuje jeszcze więcej krwi, tortur i morderstw. Ponadto byłam praktycznie pewna, że główny bohater w dalszym ciągu będzie wzbudzał we mnie jedynie negatywne emocje. Krótko mówiąc byłam przygotowana na słabszą lekturę. Nie byłam za to przygotowana na potrójną pomyłkę w moich założeniach.

Jeszcze lepiej

Już na pierwszy rzut oka widać rozwój warsztatu pisarskiego autora. Debiutowi niczego nie brakowało, ale druga część pod względem chociażby rozbudowania wątków czy płynności akcji stoi na jeszcze wyższym poziomie. W dalszym ciągu mamy narrację pierwszoosobową, która w przypadku bohatera - seryjnego mordercy tak bardzo mi się spodobała. Ponadto fabuła jak dla mnie dość niespodziewanie poszła w innym niż w pierwszej części kierunku.

Nowy klimat

Sobański uspokoił swoje demony. Zamiast towarzyszenia diabłu w jego obserwacjach przyszłych ofiar i mordach, mamy niejedną okazję by udać się do aresztu i posłuchać jego rozmów z klientem. Domniemany Rozpruwacz z Krakowa jest dla młodego adwokata nie tylko szansą na awans, stanowi przede wszystkim zagadkę i wyzwanie. Czy jest takim samym potworem jak jego adwokat? Uda się go wybronić? I przede wszystkim jakie jest ryzyko, że obudzone przy tej sprawie demony Rzeźnika będą żądały ofiary z krwi? Czy diabeł wciąż jest tym samym sprawnym, nieuchwytnym zabójcą jakim był przed kilkoma laty? Odpowiedzi  rzecz jasna musicie poszukać w książce. Jak dla mnie znacząca zmiana klimatu z pełnego krwi na bardziej thrillerowy dodała historii atrakcyjności. Z resztą nie tylko ona.

Diabelski urok

Poprzednie spotkanie z protagonistą ustosunkowało mnie do niego bardzo negatywnie. Nie miałam ochoty rozumieć jego motywów, ani odczuwać jakiejkolwiek sympatii do bądź co bądź okrutnego mordercy młodych, niewinnych kobiet. Dziwiły mnie nawet recenzje, w których ktoś pisał, że go polubił czy liczył na uniknięcie przez niego kary. I co? I teraz sama właśnie coś podobnego napiszę. Nie wiem, czy wpływ na to miała pewna dojrzałość prezentowana przez Sobańskiego w stosunku do czasów Rzeźnika, czy wreszcie zadziałał na mnie jego diabelski urok, dość powiedzieć, że z żywionej do niego niechęci nie zostało zbyt wiele. Aż się boję, co zrobi ze mną kolejny tom... Sądząc po wyjątkowo intrygującym zakończeniu tej części, kolejna będzie jeszcze bardziej angażować emocjonalnie. Wygląda na to, że trzeba będzie opowiedzieć się jednoznacznie po stronie Kuby lub obrócić przeciwko niemu.

Jak widać lektura Procesu diabła była dla mnie zaskakująca i to z kilku powodów. Cieszę się, że po bardzo dobrym debiucie zdecydowałam się kontynuować serię. Drugi tom okazał się dopracowanym rozwinięciem historii o seryjnym mordercy z Krakowa. Nie dostałam odgrzewanego kotleta ani kiepskich popłuczyn z części pierwszej. Proces diabła to prawdziwa literacka uczta zaserwowana czytelnikom przez Adriana Bednarka.

Autor: Adrian Bednarek
Tytuł: Proces diabła
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Rok wydania:  2015
Liczba stron: 372
Gatunek: thriller