Jan Kaczkowski, Piotr Żyłka - Życie na pełnej petardzie czyli wiara, polędwica i miłość

Autor: Jan Kaczkowski, Piotr Żyłka
Tytuł:  Życie na pełnej petardzie czyli wiara, polędwica i miłość
Wydawnictwo: WAM
Rok wydania: 2015
Liczba stron: 248
Gatunek: biografia
 
Książki księdza Kaczkowskiego przewijają się w blogosferze już od jakiegoś czasu. Zmarły w tym roku duchowny, który określał siebie jako onkocelebrytę i ekskluzywnego żebraka przykuł moją uwagę. Z jakiegoś powodu ogólny przekaz dotyczący jego osoby odebrałam jako "anty" - że kontrowersja, że odważne poglądy. Uległam pokusie bardzo ludzkiej i bardzo słabej, mianowicie zaszufladkowałam księdza Jana przed bliższym poznaniem jego poglądów. Na szczęście w końcu kupiłam książkę w której ksiądz odpowiada na pytania Piotra Żyłki i dałam się zaskoczyć.

Ksiądz Kaczkowski opowiada o swojej drodze do kapłaństwa, która nie była łatwa. Rodzina zdecydowanie nie była religijna w potocznym tego słowa znaczeniu (ojciec księdza jest niewierzący). Z lektury dowiemy się o byciu kapłanem, pracy w hospicjum, życiu ze świadomością śmiertelnej choroby i nieuniknionej przedwczesnej śmierci. Poznamy poglądy na temat aborcji, in vitro, eutanazji, Kościoła jako instytucji czy liturgii. A to wszystko w duchu poszanowania innych ludzi i ich przekonań.

" W  polskim Kościele  posłuszeństwo  podnosi  się  do rangi  dogmatu. Ono  nie zwalnia  ani przełożonego, ani  podwładnego  z myślenia i  wartościowania  moralnego.  Nikt  nikomu  przez posłuszeństwo  nie  odebrał  władzy  krytycznego  rozumu."

Co pierwsze rzuca się w oczy to fakt, że ksiądz ma SWOJE zdanie. Poparte głębokimi przemyśleniami, oczytaniem, wiedzą, znajomością tematu. Zabierając głos po prostu wie, o czym mówi. Aż chciało się tę książkę  czytać, i to bez względu na to, czy się z daną myślą zgadzałam czy nie. Do tego wymyka się wszelkim klasyfikacjom - nie "przygarną" go ani lewaki, ani prawaki. Czytelnik Gazety Wyborczej i zwolennik przedsoborowej liturgii. Przeciwnik aborcji (dopuszcza taką możliwość w przypadku zagrożenia życia matki) i z otwartym podejściem do bycia rodzicem. Małżeństwo w jego ocenie nie musi mieć dzieci, musi być zgodne i kochające się. Takich kontrastów jest dużo więcej.

Osobnym tematem jest podejście księdza jako bioetyka do kwestii in vitro, którego jest zdecydowanym przeciwnikiem. Doświadczenie wyniesione z pracy w hospicjum sprawia, że jego poglądy na temat granicy ludzkiego życia i jej ustalania można uznać za głos autorytetu, przynajmniej dla mnie jest to właśnie taki głos. Nie sztuką wypowiadać się we wszelkich tematach zza biurka, sztuką stawać z dramatami twarzą w twarz każdego dnia, co ksiądz Kaczkowski w swojej posłudze niewątpliwie czynił. Z tych rozmów wyłania się postać mężczyzny bardzo konkretnego, mającego jasno określone poglądy i podejście do życia. Z pewnością po części jest to zasługa pracy z osobami umierającymi. Ksiądz w skrócie przedstawił przykładową relację z pacjentem hospicjum. "Jest Pan chory, nie będziemy udawać, że jest inaczej. Zrobimy wszystko co w naszej mocy, żeby było najlepiej jak to tylko możliwe." Uczciwe podejście, które według mnie przekłada się na postawę księdza Kaczkowskiego wobec problemów w Kościele. Czy kontrowersyjne jest otwarte mówienie o ewidentnych przecież problemach czy raczej kontrowersyjne jest ich tuszowanie i udawanie, że problemu nie ma? Dlatego właśnie ksiądz nie głosi według mnie niczego ekstremalnego czy szokującego, chyba że szokuje kogoś mówienie własnym głosem w hierarchicznej strukturze Kościoła, ale to już inna sprawa. Mówi co myśli i do tego nie ogranicza się w argumentacji do "bo tak".

Guz i związany z nim wyrok śmierci w tej książce jest gdzieś obecny, ale w żadnym wypadku nie wysuwa się na pierwszy plan. Ksiądz żyje, pracuje, udziela wywiadu do tej książki, walczy z chorobą i jest przygotowany na to, co nieuniknione. Robił dokładnie to, co zalecał podopiecznym w hospicjum. Nie daje się rozpaczy i nie załamuje rąk ale stara się, żeby było najlepiej, jak to tylko możliwe. Nie słowa, ale czyny... Wyjątkowa postać. Ciężko oddać w paru zdaniach wrażenie, jakie zrobiła na mnie ta pozycja. Jestem oczarowana postawą życiową księdza Kaczkowskiego przede wszystkim jako człowieka. Dlatego o tym, że trzeba zacząć żyć na pełnej petardzie już dzisiaj, według mnie mogą śmiało czytać również osoby niewierzące. Słowa księdza zainspirują każdego.

 cytat str.: 51,