Od słowa do słowa - Konkurs

-
Z okazji zbliżającego się Dnia Dziecka chcemy Was wspólnie z eM zaprosić do małej zabawy pod tytułem "Od słowa do słowa":)

W komentarzach będziecie zostawiać swoje wypowiedzi - jedno zdanie, kilka zdań, wierszyk - forma dowolna. Chodzi o to, żebyście zaczęli i zakończyli słowem, które podajemy z eM. Jeśli zaczynacie od słowa które ja podaję, komentarz zostawiacie u mnie. Wypowiedź kończycie słowem z posta eM. Analogicznie w drugą stronę - zaczynacie słowem z posta eM, u niej zostawiacie komentarz, kończycie wypowiedź moim słowem. Słowa nie wolno odmieniać:) Mam nadzieję, że zasady są jasne, jeśli nie to pytajcie. 

Słowo, którym zaczynacie u mnie lub kończycie u eM to:

CIAMCIARAMCIA

Po drugie słowo zapraszam na ksiazkowaczarnobialaem.blogspot.com

Zasady 
Oprócz wypowiedzi według powyższych zasad zostawiacie swój adres email.
udostępniacie na swoim blogu/facebooku/google+ (gdzie wam wygodniej) konkursowy baner.
Należy zostać publicznym obserwatorem bloga ksiazkowaczarnobialaem.blogspot.com oraz co-przeczytalam.blogspot.com

Nagrodą będzie karta podarunkowa empik o wartości 50 złotych.

Wzór zgłoszenia  
Wypowiedź
adres email
obserwuję jako
udostępniam baner (link)

Regulamin konkursu
1. Organizatorkami konkursu są autorki blogów ksiazkowaczarnobialaem.blogspot.com oraz co-przeczytalam.blogspot.com
2. Nagrodą w konkursie jest karta podarunkowa empik o wartości 50 złotych.
3.  Konkurs trwa od 20.05.2016 do 30.05.2016 do godziny 23:59.
4. Zwycięzca konkursu zostanie wybrany przez organizatorki a wyniki zostaną ogłoszone na blogach organizatorek 01.06.2016.
5. Uczestnikiem konkursu może zostać każdy bloger posiadający adres korespondencyjny na terenie Polski.
6. Warunkiem uczestnictwa w konkursie jest udostępnienie baneru konkursowego oraz zostanie publicznym obserwatorem bloga ksiazkowaczarnobialaem.blogspot.com oraz co-przeczytalam.blogspot.com
7. Ze zwycięzcą mailowo skontaktuje się autorka bloga ksiazkowaczarnobialaem.blogspot.com, w razie braku odpowiedzi w ciągu trzech dni, zostanie wyłoniony inny zwycięzca. 
8. Konkurs nie podlega przepisom Ustawy z dnia 29 lipca 1992 roku o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2004 roku Nr 4, poz. 27 z późn. zm.).

Bawimy się!:)

  

Komentarze

  1. Olga Majerska20 maja 2016 16:07

    Ciamciaramcia to idealne słowo na rozpoczęcie komentarza! :P Z racji, że obserwuję niewiele blogów, a nie mam w zwyczaju obserwować kogoś tylko po to, by wziąć udział w konkursie, pozostało mi tylko życzyć wszystkim chętnym powodzenia a Wam, drogie Panie, dużej frekwencji :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dorota Ka20 maja 2016 16:11

      Dziękujemy;) Mamy nadzieję, że razem z uczestnikami będziemy tu miały niezła zabawę ;) ciamciaramcia do tego zobowiązuje; D

      Usuń
    2. Minni20 maja 2016 20:42

      Nagroda warta porozmyślania słowami ciamciaramciam i nibybóżka (swoją drogą, ciekawy wybór) :D

      Usuń
    3. Dorota Ka20 maja 2016 21:04

      W takim razie rozmyślań rozmyślaj;)
      Wybór słów jest taki pod dzień dziecka trochę;)

      Usuń
    4. Tea21 maja 2016 10:20

      Ja też muszę się dobrze zastanowić, bo nagroda naprawdę warta zachodu! :)
      A na razie wszystkim tym, którzy już zgłosili swoją propozycję życzę powodzenia! :D

      Usuń
  2. Skryta Książka21 maja 2016 11:13

    Powodzenia wszystkim życzę! :)

    OdpowiedzUsuń
  3. http://rudarecenzuje.blogspot.com/21 maja 2016 14:34

    Wypowiedź:

    Ciamciaramcia nie cierpiała swojego imienia,
    obwiniała je o wszystkie niepowodzenia-
    o złe oceny, brak przyjaciół i chłopaka,
    o każde złe spojrzenie, gdy zaczynała się draka.

    Dziewczynka nie lubiła wychodzić z domu,
    skradała się i robiła to po kryjomu.
    By jak najmniej znajomych osób spotkać,
    i ciężarowi imienia nie musieć sprostać.

    I może nie byłoby aż tak źle,
    może by mogła pogodzić z tym się,
    gdyby nie jeszcze jedna przeszkoda,
    która ciągnęła się za nią jak kłoda.

    Nazwisko będące jeszcze gorszym od imienia,
    ściągające na nią dziwne spojrzenia,
    sprawiające, że straciła radość życia,
    nabrała za to skłonności do tycia.

    Nie było innego wyjścia- jej mama musiała być szalona,
    a teraz imię i nazwisko także ją pokona.
    Ma dziwne imię i figurę jak gruszka,
    a do tego wszystkiego nazwisko Nibynóżka!

    adres email: rudarecenzuje@gmail.com

    obserwuję jako: Ruda Recenzuje

    udostępniam baner: https://plus.google.com/116995609488260886108/posts/MyAzxr4dqWh

    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Unknown21 maja 2016 23:32

    Trudne słowo :)
    Powodzenia wszystkim!

    http://triviaaboutme.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  5. Żyć nadal z pasją22 maja 2016 03:49

    Powodzenia dla biorących udział w konkursie! :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Cyrysia22 maja 2016 07:59

    Fajny pomysł na konkurs. Życzę powodzenia!

    OdpowiedzUsuń
  7. Unknown26 maja 2016 19:49

    "Ciamciaramcia!" - wiedźma wyrzekła ze złości
    na dworze bezwzględnego jego wysokości.
    Lecz nikt nie przewidział, że takie zaklęcia będą skutki...
    król stale się zmniejszał, aż stał się malutki.
    "Coś ty zrobiła, ty wiedźmo przeklęta!"
    - wrzeszczał i wierzgał, aż rozbolała go pięta.
    Ale nikt go nie słyszał, krzątały się służki,
    sprzątając ze stołu władcę i okruszki.
    I trafił do zlewu, a stamtąd rurami,
    płynął ramię w ramię z pierwotniakami,
    lądując na czymś miękkim (myślał, że to owca)...
    była to cytoplazma jednokomórkowca.
    W państwie, gdzie rządziła królowa Ameba,
    uznano, że kogoś takiego im trzeba...
    Tak został szewcem i choć zbierał pogróżki,
    dzielnie szył niby-buty na ich nibynóżki.

    Mój e-mail: stworek.vel.oka@gmail.com
    Obserwuję jako: Stworek vel Oka
    Baner na moim blogu (www.erpgadki.pl) w rubryczce "rozmaity konkursownik" zawisł już jakiś czas temu. :)

    Serdecznie pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Komentarz, który w żadnym stopniu nie nawiązuje do treści posta, nie przechodzi przez moderację. Zero tolerancji dla spamu.

Komentarze na temat są bardzo mile widziane. Konstruktywna krytyka również :)

Popularne posty z tego bloga

Aline Ohanesian - Dziedzictwo Orchana

-
Obraz
Po książki w których poruszane są tematy związane z przeszłością sięgam nad wyraz chętnie. Można powiedzieć, że historia jest tym co przyciąga mnie bardzo mocno, czy to do literatury, czy filmu. O losie Ormian miałam okazję już kiedyś czytać dlatego wiedziałam, że nie mogę nie przeczytać Dziedzictwa Orchana. Tym bardziej, że na blogach książka zbiera praktycznie same pozytywne recenzje. Czy i mnie porwała? W roku 1990 umiera dziadek Orchana Kemal, weteran pierwszej wojny światowej i właściciel dobrze prosperującej firmy. Zostawia po sobie dość osobliwy testament - dom znajdujący się w rodzinie od kilku pokoleń zapisuje nieznanej członkom rodziny kobiecie. Żeby odzyskać posiadłość i poznać motywację dziadka Orchan wyrusza do USA, gdzie w domu opieki przebywa tajemnicza Seida, nowa właścicielka ich domu. Czy uda mu się go odzyskać i poznać przeszłość Kemala? A może wolałby jej nie odkryć?
Czytaj więcej

Peety. Pies, który uratował mi życie.

-
Obraz
Co tu dużo mówić - grafik postarał się, żeby obok tej książki nie dało się przejść obojętnie. Do tego dołóżmy wołające "-60kg" i mamy naprawdę ciekawie zapowiadającą się historię o zmianie życia. Czy opowieść Erica rzeczywiście wciąga? Od razu zdradzę, że tak. Dzień, który zmienił życie tego mężczyzny nie może przytrafić się każdemu, bo i nie każdy jest tak otyły, że potrzebuje specjalnych pasów w samolocie, no i nie dla każdego otyłego mężczyzny tych pasów zabraknie, przez co opóźnia start i ściąga na siebie gniew współpasażerów. Stan ducha Erica najlepiej zobrazuje fakt, że w mieszkaniu miał specjalny pokój, do którego wrzucał zużytą bieliznę, a nową zamawiał przez internet. Wyobraźcie sobie całą górę niepranych gaci - czy może być coś dobitniej pokazującego miejsce, w jakim stanął w swoim życiu nasz bohater? I kiedy Eric zjadł dwie ogromne pizze i zaczął modlić się o śmierć, przeżył coś co sprawiło, że postanowił jeszcze jeden raz o siebie zawalczyć. Udał się do l
Czytaj więcej

Katarzyna Berenika Miszczuk - Ja, anielica [recenzja]

-
Obraz
Autor: Katarzyna Berenika Miszczuk Tytuł: Ja, anielica Wydawnictwo: W.A.B Rok wydania: 2011 Liczba stron:384 Gatunek: fantasy tom: II Przyszła pora na to, żeby sięgnąć po kontynuację diabelsko-anielskiego cyklu o losach niezdecydowanej Wiktorii i jej wyboru między dżumą a cholerą, czyli diabłem Belethem a  śmiertelnikiem Piotrusiem. Tym razem miejscem akcji było niebo. Czy było tam rzeczywiście tak sielsko, jak by się mogło wydawać? Wiktorii nie dane będzie w spokoju cieszyć się ziemskim życiem u boku chłopca, którego sobie wybrała. Diabły mają już nowy plan zdobycia upragnionej władzy, a do jego realizacji potrzebują jej niezwykłych umiejętności. Po raz kolejny wciągnięta w nie swoje rozgrywki dziewczyna będzie musiała stawić czoło nie tylko intrygom mieszkańców zaświatów, ale także problemom stwarzanym przez własne serce.
Czytaj więcej

Obserwatorzy