Shari Lapena - Niechciany gość

-

Mitchell's Inn, hotel ukryty wśród górskich lasów, przyciąga gości możliwością złapania oddechu od cywilizacji. Brak internetu, sieci komórkowej, obcowanie z naturą w zimowej scenerii mają swoje zalety, i właśnie za taki weekend goście są w stanie niemało zapłacić. Nawet odcięcie od świata przez burzę śnieżną i pozbawienie elektryczności nie byłoby przeszkodą do spędzenia końca tygodnia w tym miejscu, bo ogień trzaskający w kominku i miłe towarzystwo innych gości mogłoby być dodatkowym atutem. Mogłoby, ale nastrojowa atmosfera przekształciła się w makabrę, kiedy nad ranem zostały znalezione zwłoki. I choć wszyscy uwięzieni w hotelu chcieliby, żeby śmierć nastąpiła w wyniku wypadku, drugie zwłoki rozwiały wszelkie wątpliwości. Wśród nich czaił się morderca, a oni nie mogli uciec.

Spokojny wstęp, w którym zapoznajemy się ze wszystkimi gośćmi zmierzającymi do hotelu, podłożył solidny fundament pod tę historię. Dzięki niemu postacie nie były w dalszej części jedynie potencjalnymi ofiarami, były konkretnymi osobami z własną historią, problemami i prywatnym spojrzeniem na wydarzenia - narrator od czasu do czasu przedstawiał sytuację  z perspektywy konkretnej postaci. Z jednej strony powinno to ułatwić mi wytypowanie zabójcy, z drugiej, dawało autorce możliwość do wprowadzania mnie w błąd, co zresztą świetnie zrobiła. Nie udało mi się wytypować mordercy, choć w hotelu przebywało tylko kilka osób. 

Dobrze ukryty zabójca i dopracowane charakterystyki postaci to nie jedyne atuty Niechcianego gościa. Warto docenić też klaustrofobiczny klimat odciętego od świata hotelu. Motyw może i nie nowy, ale na pewno działający na korzyść całej historii, zwłaszcza jeśli ma on faktyczny wpływ na fabułę - postacie naprawdę zachowują się jak zamknięte w pułapce, panikują, ponieważ nie potrafią zlokalizować niebezpieczeństwa i zaczynają w tej panice popełniać błędy. Dzięki temu do samego końca tak naprawdę wszystko się może zdarzyć, a nieprzewidywalność w tak ograniczonym przestrzennie i czasowo świecie przedstawionym trzeba doceniać podwójnie.

Podtytuł "stąd nie ma ucieczki" idealnie oddaje klimat tej historii. Po lekturze wyjazd do miejsca, gdzie nie można być pod telefonem i online, może już nie być tak kuszący. Za to przyjemność z czytania już jak najbardziej - w końcu nie ma to jak dobry thriller.

Egzemplarz recenzencki od wydawnictwa Zysk i S-ka.

Premiera 20.11.2018

Komentarze

  1. Gąska14 listopada 2018 16:12

    O tak, jak sama wiesz, książka mi się bardzo podobała :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Aneta15 listopada 2018 21:45

    Klimat z tego co piszesz to podobny jak w starych kryminałach, najbardziej znaną autorką jest Agatha Christie. Odcięci bohaterowie od reszty świata i wśród nich zabójca:D Kolejny tytuł do kupienia, dzięki za świetnie napisaną recenzję! Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Komentarz, który w żadnym stopniu nie nawiązuje do treści posta, nie przechodzi przez moderację. Zero tolerancji dla spamu.

Komentarze na temat są bardzo mile widziane. Konstruktywna krytyka również :)

Popularne posty z tego bloga

Aline Ohanesian - Dziedzictwo Orchana

-
Obraz
Po książki w których poruszane są tematy związane z przeszłością sięgam nad wyraz chętnie. Można powiedzieć, że historia jest tym co przyciąga mnie bardzo mocno, czy to do literatury, czy filmu. O losie Ormian miałam okazję już kiedyś czytać dlatego wiedziałam, że nie mogę nie przeczytać Dziedzictwa Orchana. Tym bardziej, że na blogach książka zbiera praktycznie same pozytywne recenzje. Czy i mnie porwała? W roku 1990 umiera dziadek Orchana Kemal, weteran pierwszej wojny światowej i właściciel dobrze prosperującej firmy. Zostawia po sobie dość osobliwy testament - dom znajdujący się w rodzinie od kilku pokoleń zapisuje nieznanej członkom rodziny kobiecie. Żeby odzyskać posiadłość i poznać motywację dziadka Orchan wyrusza do USA, gdzie w domu opieki przebywa tajemnicza Seida, nowa właścicielka ich domu. Czy uda mu się go odzyskać i poznać przeszłość Kemala? A może wolałby jej nie odkryć?
Czytaj więcej

Peety. Pies, który uratował mi życie.

-
Obraz
Co tu dużo mówić - grafik postarał się, żeby obok tej książki nie dało się przejść obojętnie. Do tego dołóżmy wołające "-60kg" i mamy naprawdę ciekawie zapowiadającą się historię o zmianie życia. Czy opowieść Erica rzeczywiście wciąga? Od razu zdradzę, że tak. Dzień, który zmienił życie tego mężczyzny nie może przytrafić się każdemu, bo i nie każdy jest tak otyły, że potrzebuje specjalnych pasów w samolocie, no i nie dla każdego otyłego mężczyzny tych pasów zabraknie, przez co opóźnia start i ściąga na siebie gniew współpasażerów. Stan ducha Erica najlepiej zobrazuje fakt, że w mieszkaniu miał specjalny pokój, do którego wrzucał zużytą bieliznę, a nową zamawiał przez internet. Wyobraźcie sobie całą górę niepranych gaci - czy może być coś dobitniej pokazującego miejsce, w jakim stanął w swoim życiu nasz bohater? I kiedy Eric zjadł dwie ogromne pizze i zaczął modlić się o śmierć, przeżył coś co sprawiło, że postanowił jeszcze jeden raz o siebie zawalczyć. Udał się do l
Czytaj więcej

Katarzyna Berenika Miszczuk - Ja, anielica [recenzja]

-
Obraz
Autor: Katarzyna Berenika Miszczuk Tytuł: Ja, anielica Wydawnictwo: W.A.B Rok wydania: 2011 Liczba stron:384 Gatunek: fantasy tom: II Przyszła pora na to, żeby sięgnąć po kontynuację diabelsko-anielskiego cyklu o losach niezdecydowanej Wiktorii i jej wyboru między dżumą a cholerą, czyli diabłem Belethem a  śmiertelnikiem Piotrusiem. Tym razem miejscem akcji było niebo. Czy było tam rzeczywiście tak sielsko, jak by się mogło wydawać? Wiktorii nie dane będzie w spokoju cieszyć się ziemskim życiem u boku chłopca, którego sobie wybrała. Diabły mają już nowy plan zdobycia upragnionej władzy, a do jego realizacji potrzebują jej niezwykłych umiejętności. Po raz kolejny wciągnięta w nie swoje rozgrywki dziewczyna będzie musiała stawić czoło nie tylko intrygom mieszkańców zaświatów, ale także problemom stwarzanym przez własne serce.
Czytaj więcej

Obserwatorzy