Nora Roberts - Poszukiwania

Kto nie lubi czytać romantycznych historii? Ja na pewno lubię czytać takie historie pisane przez Nore Roberts. Policzyłam, że przeczytałam do tej pory co najmniej 50 jej książek. Raz były lepsze, raz gorsze, jednak nigdy nie odłożyłam którejś niedoczytanej. Poszukiwania to ten rodzaj romansu, który lubię najbardziej, czyli taki z elementami thrillera.

Główna bohaterka to niedoszła ofiara seryjnego zabójcy, której jako jedynej spośród kilkunastu porwanych młodych dziewczyn udało się uciec. Poznajemy ją po kilku latach od tych wydarzeń, gdy prowadzi ona szkołę dla psów i ich właścicieli oraz jest członkiem zespołu który korzystając z przygotowanych psów poszukuje zaginionych ludzi. Do jej szkoły zgłasza się Simon, właściciel szczeniaka z którym sobie nie radzi. Jak nie trudno się domyślić, będzie romans. Spokój Fiony burzy wiadomość, że ktoś zamordował kobietę w taki sam sposób, w jaki miała zginąć ona. Tamten morderca któremu uciekła siedzi w więzieniu.

Naśladowca? Ktoś przypadkowo użył identycznego modus operandi? Czy Fiona jest w zagrożona? Czy stosunkowo niedawno poznany kochanek będzie chciał mierzyć się z niebezpieczeństwem, kiedy i on przez związek z Fiona może zostać celem mordercy? 

Tych dwoje do siebie nie pasowało. Ty nawet nie jesteś w moim typie. On jest gruboskorny, klnie jak szewc a mówienie więcej niż kilka wyrazów go tak jakby boli. Jednak jeśli coś obieca, masz to jak w banku. Jeśli coś powie to wiesz, że naprawdę to myśli. No i ma słodkiego psa. Ona ma trzy świetnie wytrenowane psy, nie wymaga żadnych obietnic ani niczego nie wymusza, co on uznaje za bardzo podstępny sposób na osiągnięcie celu. Do tego świetnie strzela. Dobrze czują się w swoim towarzystwie, no i są trochę samotni. Najpierw był zwykły romans, potem miłość. Wszystko doprawione poczuciem humoru i psiakami o których można się z tej książki co nieco dowiedzieć.

Autorka solidnie budowała napięcie. Z każdym kolejnym rozdziałem byłam coraz bardziej ciekawa jak zostanie rozwiązana akcja. Okazało się, że zupełnie inaczej niż zakładałam, i było to całkowicie pozytywne zaskoczenie.  Nora Roberts potrafi opisywać rzeczywistość, w której umieszcza swoich bohaterów - w tym przypadku życie na wyspie, małą społeczność, pracę z psami czy psychikę osoby z taką przeszłością jak Fiona. Styl autorki jest charakterystyczny - dużo humoru, przy seksie niebiosa się otwierają, kobiety są w jakimś niebezpieczeństwie a mężczyźni zawsze gotowi je chronić. 

Jeśli jeszcze nie znacie twóości tej autorki, mam nadzieję że Was zachęciłam.

Ilość stron: 521
Rok wydania: 2010