Michał Krupa - Janek herbu pół krowy

Co przyciągnęło mnie do tej książki? Z całą pewnością czasy króla Władysława Łokietka oraz zabawny tytuł, który mógł być zapowiedzią niecodziennej opowieści. Bo czyż rycerz herbu pół krowy nie wydaje wam się dość specyficznym kandydatem na bohatera?

Książę Bolesław Zawistny spotyka na swojej drodze Janka, rycerza herbu pół krowy. Książę niby był w drodze do klasztoru na modlitwy a zmierzał ku bardziej cielesnym doznaniom, Janek niby był rycerzem a swą lśniącą zbroję wygrał w kości. W tym momencie los tego drugiego całkowicie się odmienia, ponieważ  dostał zaproszenie do kompanii Bolesława - z rodzaju tych nie do odrzucenia. Za sprawą słabości Zawistnego do hazardu Janek wraz z giermkiem księcia Luckiem muszą w dwa tygodnie dostarczyć na zamek Bolesława smocze jajo. Jeśli im się nie uda, za wyplenianie pogaństwa w księstwie weźmie się hiszpański Inkwizytor, który kocha swoją pracę. 
Tylko gdzie do cholery można jeszcze znaleźć smoka?

Ta książka bawi czytelnika praktycznie na każdej stronie. Autor stworzył naprawdę wyróżniających się bohaterów - niby-rycerz drobny kanciarz Janek, wierny giermek Lucek, który jest popychadłem księcia oraz spotkany po drodze mag z rozbrajającym defektem stanowią ekipę przyciągającą problemy jak magnes. W trakcie pełnej niebezpieczeństw misji z których bohaterowie raz sprytem a raz fartem wychodzą cało ani przez chwilę się nie nudziłam. Były uwalniane księżniczki, ucieczki z lochów, loty na smoku, zacne trunki i piękne niewiasty. Wszystko w nieco innej niż by się mogło zdawać konwencji.

Akcja toczy się w średniowieczu jednak autor wyposażył bohaterów w zestaw współczesnej, dosadnej polszczyzny, którego nie wahają się użyć. Potęguje to zarówno poczucie absurdu zawartego w książce jak i po prostu sprawia, że widzimy Janka i kompanów w jeszcze bardziej skrzywionym zwierciadle. W trakcie czytania naszła mnie refleksja, że świat od dawien dawna kręci się wokół tego samego - dobrze zjeść, wypić, zrobić jakiś biznes, pochędożyć i odespać. Zmieniają się jedynie dekoracje, raz siedzi się na osiodłanym rumaku, a raz w zatankowanym aucie.

Jeżeli chodzi o fabułę to w tej niewielkiej rozmiarowo książce naprawdę sporo się dzieje. Nie ma tu rozwleczonych opisów czy długich przemów, przeważają zabawne dialogi i szybkie tempo zdarzeń. Samo zakończenie w iście hollywodzkim stylu jest doskonałym podsumowaniem całej historii.

Każda z postaci pojawiających się na drugim planie jest charakterystyczna, jednak muszę tu wyróżnić moją absolutną numer jeden czyli księżną:

-Ma być ostro i krwisto. Nie zapomnisz tej nocy.
-A nie możemy tak normalnie, jak ludzie w łóżku z czułością i romantyzmem?
-Nie! Jestem Niemką!

W książce występuje spora ilość wulgaryzmów, które mnie nie raziły, jednak co wrażliwsi na tego typu rzeczy powinni mieć tego świadomość. Bohaterowie nie rzucają mięsem ot tak sobie, był to raczej celowy zabieg autora.

To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Pana Krupy, jednak z pewnością nie ostatnie. Książka idealnie wpasowała się w mój czytelniczy nastrój, potrzebowałam dużej dawki śmiechu w lekkiej formie i to dostałam. Z chęcią przeczytałabym jakąś kontynuację tej historii. Szczerze polecam wyruszyć wraz z bohaterami na poszukiwanie smoka. Będzie wesoło:)

Rok wydania: 2015
Ilość stron: 178 

Za możliwość przeczytania  książki dziękuję Wydawnictwu

Link do najnowszej książki autora "Na głowie stanęło".